birileri hayal kurar,birileri gerçekleştirir.

birileri ister,birileri yapar.

birileri korkar,birileri inat eder.

birileri durur,birileri yürür.

birilerinin eskimiş düşlerinden daha fazlası değilsindir.

hep bir adım arkasından gidersin birilerinin

öyle hızlı koşarsın ki ayakların biribirine dolaşır,düşersin,

toparlanırsın sonra,yeniden kalkarsın.

bakınca etrafında yine hep o birilerini görürsün.

uyursun uynaırsın,o birileri her gözünü açtığında devasa bulutlar gibi karsında durur.

ürkersin,ötelersin kendini,uzak durursun ,sindirirsin kendini.

yanlış yaparsın hata yaparsın dilin dolaşır 

taktığın hiçbir maskede varolamazsın.

farkedemezsin

birilerinin hayallerini eskittiğini.

insan nerden geldiğini önemsemeli,

yürüdüğün yolu önemsemelisin.

başlangıç noktasını göremediğin kadar uzaklaşmışsan,

hüzünlenmek yerine neşelenmelisin

bişeyleri bırakmak gibi,alışkanlıkları terketmek.

kolay değil sakin bir hayata alışmak.

debdebelerden depremlerden sonra ,

elbette kolay değil yeniden gökyüzünü farketmek.

oturmuş kuytularda yara izlerini sararken,

kırılganlıklarını sarsılan anlarını ,yaşadığın sızıları,sitemlerini,

aslında feda ettıklerının ne kadar manasız oldugunu,

gunun bırınde kendıni ne kadar onemsemen gerektıgını

anlarsın.

gülersin,çocukken kafana kazınan öğretilerin bilmiş bilmiş sana anlatılmasına.

bilmemezlikten gelirsin.

sahte dir o tebessüm,

tebessüm edersin.

ben le başlayan tüm cümlelerden nefret edersin.

ama degısemezsın.

coktaan o bırılerınden bırı olmussundur.

sukredersin haline.

arkandakı birilerine bakar ara sıra sahte sahte avunursun,

ama varolamazsın hıcbı zaman hayallerındeki gıbı.

kelamını da kalemını de konusturamazsın.

durursun.

bi nefes alırsın.

devam edersin.

.