2 Ekim 2011 Pazar

erimekten korktuğu için yağmıyordur kar eminim.
hiçbir canlı varlığının sonlanmasına katlanamaz,katlanamaz çünkü katlanabildiğini hissederse birgün,
varolamaz.
ne kadar aciz olursa olsun insan ,yaşamaya aciz değildir.
"yaşamak" duygusu işler her hücresine ,sarsabilirde bazen bu düşünce aklını da karıştırabilir,
ama sakin sakin usul usul yaşamaya dair birşeyler bulur kendinde,
yaşamsal bütün faaliyetlerini gözden geçirir,
nefes almayı farkeder,
ciğerlerini dolduran havayı farkeder,
oksijeni farkeder,matematiğini farkeder hayatın.
o an sarsıllmaz sandığı butun düşünceleri alt üst olur.
kaybolmaktan yok olmaktan korktuğunu da farkeder,
bu bi panik anıdır aslında ,
bi saniye sonra oldugu yerde olamayabileceği düşüncesi bütün hücrelerine işler.

şimdi birşeyle ryapmak gerekir,birşeyler bırakmak,düzgün onurlu birşeyler...

.
her insan iradesini kullanamadıgı bir zaman dilimi vardır.
her insanın iradesini kaybetme hakkı vardır
.
o ayrı ...
.

başka bişey var oda şu,
ruhuna nefes aldır bazen,
ruhunun da ciğerlerin kadar havaya ihtiyacı var.
sakin ol nefes aldır...