yorgun değilsin.
yok.ben seni en fena halinle gördüm.
sen yüzündeki aslan pençesi izlerinden korktun.
sırtını döndün.
bakışın yerle yeksan.kirpiklerin ta fezaya kadar uzamış.
ellerinin ortasında kasırgalar kopuyor.
uzaklara bakmak ne demek,
saat nasıl kurulur,
yokken zamanın içinde, var olmaya ramak kalmak ne demek,
o uzun tırnaklarıyla yüzünü tırmalayan aslanın bakışlarında gördüm.
yok,
tuzaklar kurmana hiç gerek yok.
aslan ne kadar kükrerse,
ben o kadar koşarım.
o nasıl pençelerse,
ben o kadar korurum.
palazlandı ellerim aslan dişlerinin arasında.
artık yara yok.
yaralanmak var,fakat,
yaraları açık gezmek yok.
saracaksın
sararacaksın.
ama
tebessümle.