ruhumun bütün şehirleri göçebe...
göçebelik gerdanını taktığım günden bu güne;
girdiğim bütün şehirler uçsuz bucaksız
saptığım bütün yollar da hengame...
elimde ne varsa dünden kalma,yarına;
göçebe şehirlerde salınan bir zümrüd-ü anka...
sabahın ilk ışığından,en karanlığına gecenin;
bir evrenim var kalbimin 4 parmak aşasında,
beni"m" evimde orada ....
şimdi saldım kuşlarımı kafeslerinden evrenimin dört bir yanına,
bir yanda savrulup giden hayat,
bir yanda gagası dolu zümrüd-ü anka...
..........
heybesi yırtık hayat,
dök denizlerime kalan ne varsa...
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder